بهبود تصویر سالمندان ایران 2050 به آینده، مبتنی بر سناریو

هدف: سالمندی جمعیت، پدیده‌ای است که هر کدام از کشورهای جهان، تجربه متفاوتی از رویارویی با آن دارند. این پدیده زمانی رنگ و بوی بحران به خود می­گیرد که دولت­ها با آمادگی لازم و کافی به استقبال آن نروند. اگر این مسئله را نیازمند اقدام بدانیم، قاعدتاً این تصمیم برآمده از تصویر یا تصاویری از آینده است که در صورت برنامه­ریزی و اقدام مناسب برای آن، سبب تحقق یک آینده مطلوب و یا جلوگیری از تحقق تصویری نامطلوب می­گردد. ازاین‌رو هدف از پژوهش حاضر، شناسایی عوامل و پیشران­های کلیدی تأثیرگذار بر بهبود تصویر سالمندان ایران با ورزش در افق 2050 است. روش:ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ، دارای روش کاربردی و از ﻧﻈﺮ ﻧﺤﻮه ﮔﺮدآوری دادهﻫﺎ، ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ (Mix Method) (ﻛﻴﻔﻲ و ﻛﻤﻲ) و از نظر رویکرد آیندهﭘﮋوﻫﺎﻧﻪ، دارای ﻣﺎﻫﻴﺖ اکتشافی (Explorative) و ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ (Descriptive)اﺳﺖ. در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل، در ﺑﺨﺶ ﻧﺘﻴﺠﻪﮔﻴﺮی و ارائه ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدات و راﻫﺒﺮدﻫﺎ، «ﺗﺠﻮﻳﺰی» اﺳﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ، ﻣﻲﻛﻮﺷﺪ بهﻣﻘﺘﻀﻴﺎت ﭘﻴﺶ روی سالمندان دﺳﺖ ﻳﺎﺑﺪ. یافته­ها: نتایج نشان داد از میان دوازده الگوی ذهنی استخراج‌شده در این پژوهش، یادگیری فردی و سازمانی، آموزش مؤثر و بومی­سازی، مدل­های موفق سالمندی من‌جمله در حوزه ورزش، بنیادی­ترین عوامل در سامانه این پژوهش هستند. نتیجه­گیری: با توجه به نتایج تحقیق بایسته است که دولت در ترغیب جوانان کنونی ایران به حوزه توانمندسازی فردی و یادگیرنده بودن اقدام نموده و بسترهای آموزش را در این زمینه فراهم سازد. از این منظر، شناسایی این عوامل می­تواند به درک بیشتر سیاست­گذاران کلان، جهت برنامه­ریزی­های لازم برای دوران سالمندی جمعیت کمک نماید.